Design a site like this with WordPress.com
Get started

Տարածաշրջանային քաղաքականություն

Ռուսաստանի ազգեցությունը Հայաստանի վրա

Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև առկա են սերտ դաշնակցային հարաբերություններ, որոնց բնորոշ է ամենաբարձր և բարձր մակարդակներով երկկողմ փոխայցերի և հանդիպումների ինտենսիվությունը:

Դիվանագիտական հարաբերությունները երկու պետությունների միջև հաստատվել են 1992թ. ապրիլի 3-ին:

Կնքվել է ավելի քան 250 միջպետական, միջկառավարական և միջգերատեսչական պայմանագիր և համաձայնագիր, այդ թվում 1997թ. օգոստոսի 29-ի Բարեկամության, համագործակցության և փոխադարձ օգնության մասին պայմանագիրը:

Արտաքին քաղաքական գերատեսչությունների միջև փոխգործակցությունը գտնվում է դաշնակցային ռազմավարական փոխհարաբերությունների համար հատուկ մակարդակի վրա: Երկու երկրների արտաքին գործերի նախարարների միջև հանդիպումները կրում են պարբերական բնույթ:

Պաշտպանական ոլորտում հայ-ռուսական փոխգործակցությունը ուղղված է երկու պետությունների անվտանգության և Անդրկովկասում կայունության ապահովմանը: Հայաստանի տարածքում տեղակայված է ռուսական 102-րդ ռազմական բազան:

Առևտրատնտեսական կապեր

Ռուսաստանը Հայաստանի կարևոր արտաքին տնտեսական գործընկերն է:

Կանոնավոր գործում է Հայաստանի Հանրապետության և Ռուսաստանի Դաշնության միջև տնտեսական համագործակցության միջկառավարական հանձնաժողովը: Հանձնաժողովի 19-րդ նիստը կայացել է Մոսկվայում 2019թ. ապրիլի 4-ին (նախորդ, 18-րդ նիստը՝ Երևանում 2018թ. փետրվարի 20-ին):

Երեխաների իրավունքները ընտանիքում

Երեխան իր անհատականության լիակատար և բազմակողմանի զարգացման համար պետք է մեծանա ընտանեկան միջավայրում, երջանկության, սիրո և ըմբռնման մթնոլորտում:

Երեխայի իրավունքների պաշտպանությունն իրականացնում են լիազորված պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմինները: Պետությունը համապատասխան մարմինների միջոցով համագործակցում է երեխայի իրավունքների պաշտպանությանը նպաստող անձանց և հասարակական միավորումների հետ:

Ի՞նչ ասել է երեխայի իրավունք, և ի՞նչ է նշանակում երեխայի իրավունքի ոտնահարում:

Իրավունքը անպայման ենթադրում է պարտականություն: Սովորաբար պարտականության հիմնական կրողը պետությունն է, դրա համար հիմնականում բոլոր կոնվենցիաների տեքստերում կտեսնեք` մասնակից պետությունները ապահովում են, որ… Այսինքն` իրավունքի պաշտպանության գլխավոր դերը տրված է պետությանը: Իհարկե, շատ կարևոր դեր ունեն նաև այսպես կոչված ոչ առաջնային պարտականության կրողները, օրինակ` ծնողները, ուսուցիչները, բժշկական անձնակազմը, բայց եթե նույնիսկ նրանք թույլ են տալիս երեխայի իրավունքի խախտում, պետությունը պետք է միջամտի, որպեսզի այդ իրավունքը պաշտպանի: 

Ինչ վերաբերում է իրավունքների ոտնահարմանը, իրավունքները կարող են ոտնահարվել տարբեր ձևերով, քանի որ կան նաև տարբեր տեսակի իրավունքներ: Կան իրավունքներ, որոնք պետք է ընդամենը պաշտպանել, օրինակ` խոսքի ազատության իրավունքը, այսինքն` պետությունը ոչ մի բան ակտիվորեն չի անում, այլ պարզապես հետևում է, որ ոչ ոք չխախտի այդ իրավունքը: Մինչդեռ կան իրավունքներ, որոնք պետք է տրամադրել կամ ապահովել, օրինակ` կրթության իրավունքը: Պետությունը պետք է ապահովի դպրոցներով, համապատասխան անձնակազմով, և եթե այդ ամենը չի անում, իրավունքը ոտնահարվում է, այսինքն` կան որոշակի տարբերակումներ:

– Ո՞վ պետք է պաշտպանի երեխաների իրավունքները:

– Երեխայի իրավունքի պաշտպանության դեպքում հիմնական պատասխանատվություն կրողը պետությունն է: Տարբեր երկրների փորձը ցույց է տալիս, որ այն հասարակություններում, այն երկրներում, որտեղ նրանց իրավունքներն ավելի պաշտպանված են, դա գալիս է ծնողների պահանջատիրությունից: Ծնողները հասկանում են, որ իրենց երեխայի համար նախատեսված ծառայությունները բարի կամքի դրսևորում չեն, այլ իրենց երեխաների իրավունքներն են, և նրանք` որպես ընտրող, որպես քաղաքացի, դառնում են ավելի պահանջատեր և պահանջում են հենց նախարարներից, պաշտոնյաներից, կառավարությունից` պաշտպանել և ապահովել իրենց երեխաներին հասանելիք ծառայություններ։

Տեսանյութ երեխաների իրավունքների վերաբերյալ

Փոքրիկ հարցում

  • Երեխայի դերը ընտանիքում
  • Երեխայի իրավունքները ընտանիքում
  • Երեխայի պարտականությունները ընտանիքում
  • Ինչի իրավոնք չունի երեխան

Մասնակից 1

  1. Երեխան ունի բավականին ազդեցիկ դեր,քանի որ նրա շնորհիվ ընտանիքն ավելի է ամրանում։
  2. Երեխան ունի ընտանիքի այլ անդամներին հավասար բոլոր իրավունքները որոնք չի կարելի ոտնահարել։
  3. Եթե երեխան չափահաս է և աշխատունակ ,ապա նրա պարտականությունն է ապահովել և հոգ տանել ծնողների հետևից։
  4. Երեխան իրավունք չունի անհաչգալից վերաբերմունք ցուցաբերել ծնողների նկատմամբ։

Մասնակից 2

  1. Երեխան ընտանիքի լիարժեք անդամն է ,ով մարմնավորում է ծնողների ջանքերը։
  2. Երեխան իրավունք ունի լիարժեք ազատ լինել ընտրություններ կատարելիս,ինչպես օրինակ ՝որտեղ կրթվել և այլն։Ծնողների միջամտումը երեխայի ցանկությամբ։
  3. Երեխան պարտավոր է հարգել ծնողներին և իրենց կատարած աշխատանքը;
  4. Երեխայի իրավունքների սահմանափակումը դրվում է ծնողների ուսերին ,այն կախված է ծնողների դաստիարակությունից և տեսակետերից ։

Մասնակից 3

  1. Ընտանիքը լիարժեք է ,եթե տանը երեխա կա ։
  2. Երեխան իրավունք ունի անել այն ամենը ինչը վնաս չի հասցնի իրեն և հասարակությանը։Նա ունի այն բոլոր իրավունքները ,որոնք ունի ցանկացած մարդ։
  3. Երեխայի պարտականությունն է անխտիր լսել և ենթարկվել ծնողներին։
  4. Իրավունք չունի չընդունել իր ընտանիքը և վատ արարքներ գործել ընտանիքի այլ անդամների նկատմամբ։

Մասնակից 4

  1. Երեխան ամբողջացնում է ընտանիքը։
  2. Երեխայի և յուրաքանչյուր մարդու իրավունքները ավարտվում են այնտեղ ,որտեղ սկսվում են այլոց իրավունքները ։
  3. Երեխան պարտավոր է հոգ տանել կրտսեր անդամների հետևից ,աջակցել ընտանիքի անդամներին։
  4. Ընտանիքում անտեղի է յուրաքանչյուր տեսակի բռնություն։

Աշխատանքային պայմանագիր

Աշխատանքային պայմանագիրը կնքվում է գործատուի և աշխատողի միջև։

Աղխատանքային պայմանագիրը խիստ սահմանված պահանջներ պետք է կատարի: Բացի երկու կողմերի՝ աշխատողի և գործատուի տվյալներից,պայմանագրի տեսակից և ամսաթվից պետք է ընդգրկի.

  • աշխատանքի տեսակը (աշխատանքի անվանումը, գործատուի և աշխատողի պարտականությունների նկարագիրը)
  • աշխատանքի վայրը
  • կատարվող աշխատանքին համապատասխան վարձատրությունը
  • պայմանագրում նշվում է համախառն վարձատրությունը
  • պայմանագրում նշված լիաժամկետ աշխատանքային դրույքի վարձատրությունը չի կարող նվազագույն աշխատավարձից ցածր լինել
  • աշխատանքը սկսելու ամսաթիվը
  • աշխատանքային ժամի, այսինքն դրույքի չափը 

Պայմանագիր կնքելիս, անհտրաժեշտ է հիշել հետևյալ կանոնները՝

  • պայմանագիրը չի կարող այնպիսի պայմաններ պարունակել, որոնք կտարբերվեն աշխատանքի օրենսգրքով նախատեսվածներից
  • աշխատանքային պայմանագիրը, ի հակառակ քաղաքացիաիրավական պայմանագրի, տալիս է աշխատողին հետևյալ արտոնությունները՝
  • վարձատրվող արձակուրդի իրավունք
  • վերապատրաստման հնարավորություններ
  • հիվանդության ժամանակահատվածի վարձատրություն
  • աշխատանքային ստաժի գումարում
  • սահմանում է պայմանագրի լուծարման պայմանները
  • սահմանում է լրացուցիչ աշխատանքային ժամերի վարձատրության կարգը: 

Ի՞նչ փաստաթղթեր են հարկավոր աշխատանքային պայմանագիր կնքելու համար

  • անձը հաստատող փաստաթուղթ.
  • սոցիալական ապահովության քարտ կամ սոցիալական ապահովության քարտ չունենալու մասին տեղեկանք կամ հանրային ծառայության համարանիշ կամ հանրային ծառայության համարանիշ չունենալու մասին տեղեկանք.
  • կրթության կամ անհրաժեշտ որակավորման մասին վկայական, եթե աշխատանքային օրենսդրությանը համապատասխան` աշխատանքը կապված է որոշակի կրթության կամ մասնագիտական պատրաստվածության հետ.
  • տեղեկանք առողջական վիճակի մասին , եթե աշխատանքային պայմանագիրը կնքվում է այնպիսի աշխատանքների համար, որոնք պահանջում են սկզբնական և պարբերական բժշկական զննություն, ինչպես նաև մինչև տասնութ տարեկան քաղաքացիների հետ աշխատանքային պայմանագիր կնքելու ժամանակ: Այդպիսի աշխատանքների ցանկը և տեղեկանքի ձևը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը.
  • ծնողներից մեկի, որդեգրողի կամ հոգաբարձուի կամ խնամակալի գրավոր համաձայնությունը, եթե աշխատանքի է ընդունվում մինչև տասնվեց տարեկան անչափահաս քաղաքացին.
  • օրենքով կամ այլ նորմատիվ իրավական ակտերով սահմանված այլ փաստաթղթեր:

Աշխատանքային պայմանագրի լուծում.

Աշխատանքային պայմանագրի լուծում ասելով հասկանում ենք աշխատանքային հարաբերությունների դադարում, ավարտ, իսկ լուծման հիմքերը ամրագրված են Աշխատանքային օրենսգրքում:

Պայմանագրի լուծումը աշխատողի նախաձեռնությամբ կատարվում է հետևյալ փուլերով՝

  1. Աշխատողը առնվազն 30 oր առաջ գրավոր ծանուցում է գործատուին
  2. Աշխատողը դադարեցնում է աշխատանքը ծանուցման ժամկետը լրանալուց հետո
  3. Գործատուն ձևակերպում է աշխատանքային պայմանագրի լուծումը և աշխատողի հետ կատարում է վերջնահաշվարկ:

Այլ հիմքեր.

  1. Աշխատողի պարտադիր ժամկետային զինվորական ծառայության զորակոչվելու դեպքում ։
  2. Դատարանի` օրինական ուժի մեջ մտած դատավճռի առկայության դեպքում։
  3. Օրենսդրությամբ սահմանված կարգով աշխատողը զրկվել է որոշակի աշխատանքներ կատարելու իրավունքներից։
  4. Աշխատողը մինչև տասնվեց տարեկան է, և ծնողներից մեկը, որդեգրողը կամ հոգաբարձուն կամ խնամակալը, նրա առողջության նկատմամբ հսկողություն իրականացնող բժիշկը կամ աշխատանքի անվտանգության ապահովման հարցերով լիազորած մարմինը պահանջում է աշխատանքային պայմանագրի լուծում:
  5. Աշխատանքի էական պայմանները փոփոխվելու դեպքում։
  6. Ֆիզիկական անձ գործատուի մահվան դեպքում ։
  7. Աշխատողի մահվան դեպքում։
  8. Աշխատանքի ընդունվելիս աշխատողի ներկայացրած տեղեկատվությունը (փաստաթղթերը) կեղծ լինելու դեպքում: 
  9. Փորձաշրջանի արդյունքներով ։
  10. Աշխատանքի ընդունվելիս աշխատողը թաքցրել է որոշակի աշխատանքներ կատարելու իրավունքներից զրկված լինելու փաստը: 

Աշխատանքի իրավունք

Աշխատանքը մարդու ազդեցությունն Է արտաքին աշխարհի նկատմամբ։

Աշխատանքային իրավունքի միջոցով կարգավորվում են աշխատողների, արհմիությունների, գործատուների և պետության միջև փոխհարաբերությունները, արմրագրվում և երաշխավորվում են աշխատանքի իրավունքը, աշխատողների երաշխիքները, դրանց իրացման, ինչպես նաև պաշտպանության պայմանները և կարգը։

Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում աշխատանքի իարվունքը բնորոշված է այսպես.

  • Յուրաքանչյուր ոք ունի աշխատանքի, աշխատանքի ազատ ընտրության, աշխատանքի արդար ու բարենպաստ պայմանների և գործազրկությունից պաշտպանվելու իրավունք։
  • Յուրաքանչյուր ոք, առանց որևէ խտրականության, ունի հավասար աշխատանքի համար հավասար վարձատրության իրավունք։
  • Յուրաքանչյուր աշխատող իրավունք ունի արդար ու գոհացուցիչ վարձատրության, որը ապահովի մարդավայել գոյություն իր և իր ընտանիքի համար և անհրաժեշտության դեպքում լրացվի սոցիալական ապահովության այլ միջոցներով։
  • Յուրաքանչյուր ոք ունի արհեստակցական միություններ ստեղծելու և իր շահերը պաշտպանելու համար արհեստակցական միություններ ընդունվելու իրավունք։

Ազատություն

Խոսքի ազատություն․ իրավունք արտահայտելու սեփական գաղափարն ու կարծիքը՝ առանց կառավարության արձագանքից, գրաքննությունից կամ սանկցիաներից վախենալու։

Արտահայտման ազատությունը թույլ է տալիս նաև օտարականներին լուսանկարահանել հանրային վայրերում առանց վերջիններիս իմացության կամ գիտության

Մարդն իր ողջ կյանքի ընթացքում ձգտում է ազատությանը ։
Ես կարծում եմ , որ ազատությունը դա հասկացություն չէ այլ կարգավիճակ է ։ Մարդ ազատ է այն ժամանակ երբ նա ունի ազատ խոսքի իրավունք, կարող է ընտրություն կատարել , անսահմանափակ մտածել , ինքնուրույն որոշումներ կայացնել և պատասխանատվություն կրել դրանց համար։
Ազատությունը երբեմն վախեցնում է մարդկանց։ Հիմնականում մարդիկ չարաշահում են ազատությունը ,բայց և վախենում են անել ինչ ուզում են , քանի որ վախենում են դիմացինի քննադատություններից։

Սակայն մարդ երբեք չի կարող լիովին ազատ լինել, քանի որ մարդու ազատությունը ավարտվում է այնտեղ , որտեղ սկսվում են մյուս մարդու իրավունքներրը ։
Արտահայտման ազատությունը թույլ է տալիս նաև օտարականներին լուսանկարահանել հանրային վայրերում առանց վերջիններիս իմացության կամ գիտության։

Խիղճ,պարտք և ամոթ

<<Երբ մարդը խիղճ չունի, մեռածի հաշիվ է>> համամիտ եմ այդ խոսքի հետ: Եթեմարդը անխիղճ է, նա ամեն ինչի ընդունակ է, անտարբեր է մարդկանց նկատմամբ, նա սիրելու ընդունակ չէ: Իմ կարծիքով խիղճը մարդկային ամենամեծ հատկությունն է: Եթե մարդ խիղճ չունի նա ընդունակ չէ կոչվելու մարդ արարած: Եվ կարելի է ասել, որ նա գոյություն չունի այս աշխարհում:  Իմ կարծիքով բոլոր մարդիկ էլ խիղճ ունեն, պարզապես շատ քչերն են օգտագործում այն: Ամեն ոգ այս աշխարհում իր խղճի դեմ է պատասխանատու։

Փիլիսոփաներն ասում են, որ խիղճը դա մարդու երկրորդ ես-ն է: Եւ իմ կարծիքով պարտք և խիղճ բառերը միմիանց հետ փոխկապակցված են:Իմ կարծիքով խիղճը դա մարդու պատասխանատվությունն է իր առջև:

Մեր օրերում պետք է տարբերել ամոթը, խիղճը և պարտքը: Ըստ գերմանացի փիլիսոփա Կանտի խիղճը դա մեր մեջ ապրող օրենքն է, իսկ ըստ ֆրանսիացի փիլիսոփա Հոլբախի դա մեր ներքին դատավորն է; Ինչպես պարտքը այդպես էլ խիղճը կախված չէ հասարակության կարծիքից, և սրանով է խիղճը տարբերվում ամոթից: Ամոթն ամբողջությամբ հիմնված է ուրիշների կարծիքի վրա, այսինքն մարդ միշտ մտածում է, թե ուրիշները կմեղադրեն նրան ինչ-որ մի բան սխալ անելու համար:

Ինչ վերաբերում է մաքուր խիղճ ունենալուն ես կարծում եմ, որ անյ մարդիկ ովքեր կատարում են իրենց բարոյական արժեքներն և չեն շեղվում դրանցից ապա կարող են ասել, որ մաքուր խիղճ ունեն: Բայց նաև կա այն փաստը, որ այդպիսի բան ասողը դեռ բարոյապես հասունացած չէ:

Ինչ է պետք երջանիկ լինելու համար

Երջանկություն ասվածը շատ հարաբերական է ։ Յուրաքանչյուր մարդ յուրովի է պատկերացնում այն ։ Երջանկությունը սահմաններ չունի։ Մարդիկ երբեմն թերագնահատում են իրենց կյանքը , կարծելով , որ եթե ունեն այս կամ այն բանը , լինեն այս կամ այն մարդու հետ, հենց հասնեն իրենց նպատակին , դա նրանց կերջանկացնի։ Միգուցե երջանկացնի , բայց որոշ չափով ։ Իմ կարծիքով երջանկություն պետք է փնտրել ներկա պահին , այլ ոչ թե ապագայում։Այստեղից հետևում է , որ երջանիկ լինելու համար հարկավոր է միայն նայել մեր շուրջը և ապրել ներկայում ։

Խրախուսանք և պատիժ

Երեխան ամենից շատ ձեր սիրո կարիքն ունի այն ժամանակ, երբ ամենից քիչն է դրան արժանի: Է. Բոմբեկ

Ծնող լինելը ոչ միայն ուրախություն է, այլև քրտնաջան աշխատանք: Եվ իրականացնելով այդ ծանր աշխատանքը, շատ ծնողներ մեկ անգամ չէ, որ հայտնվում են փակուղու առջև, կասկածներ զգալով, արդյոք ճիշտ են անում թե ոչ, փորձում են գտնել դաստիարակության ամենահամապատասխան համակարգը իրենց և իրենց երեխաների հարաբերություններում: Խրախուսանքը և պատիժը համարվում են դաստիարակույան ամենակարևոր մեթոդներից: Ստորև ներկայացնում ենք մի շարք կանոններ դրանք ճիշտ օգտագործելու և առավելագույն արդյունք ստանալու համար:

Պատժի և խրախուսանքի հիմնարար կանոնները

  • Պատիժը չպետք է վնասի երեխայի հոգեբանական և ֆիզիկական առողջությանը,
  • Եթե կասկածում եք պատժել թե ոչ, միանշանակ ` մի´ պատժեք,
  • Ամեն մի զանցանքի համար ` մեկ պատիժ,
  • Երեխան չպետք է խուճապի ենթարկվի, եթե հասկանում է, որ պատժվելու է, քանի որ դա վկայում է, որ երեխայի հանդեպ հաճախակի դաժան վերաբերմունքն է ցուցաբերվում,
  • Մի´ վիրավորեք և ցածրացրեք երեխային, ձեր կարգավիճակը և ուժը մի օգտագործեք նրան նսեմացնելու համար. եթե երեխան չի ընդունում իր արարքի վատ լինելը, ապա նա պատիժը կհամարի անարդարացի:

Երբեք մի´ պատժեք

  • — ուտելիքից զրկելով
  • — խփելով
  • — անթույլատրելի բառերով վիրավորելով
  • — անկյուն կանգնեցնելով
  • — ստորացնելով հասարակական վայրերում
  • — գոռալով

Շատ հաճախ պատիժը չի ուղղում երեխայի վարքը, այլ միայն արտաքին փոփոխության է բերում. հնարավոր է առաջանա ծնողի հանդեպ թշնամանք, երեխան վախենում է կորցնել նրա սերը և դառնում է կամազուրկ, ցուցադրում իրենից սպասվող վարք:

Թրաֆիքինգ

Մարդկանց թրաֆիքինգը կամ մարդկանց մաքսանենգությունը քրեական հանցագործություն է ՝ կապված մարդկանց գնման և վաճառքի, ինչպես նաև սպառնալիքների հավաքագրման, տեղափոխման, տեղափոխման, նավահանգստի կամ զինված ուժի, կամ դրա օգտագործման կամ հարկադրանքի այլ ձևերի հետ վերցման, առևանգման, խարդախության, խաբեության, լիազորությունների չարաշահման հետ, դրույթի կամ խոցելիության կամ կաշառակերության միջոցով վճարումների կամ նպաստների տեսքով ստանալու համար `մեկ այլ անձին վերահսկող անձի համաձայնությունը ստանալու, ինչպես նաև անձի հետ կապված այլ գործարքների միջոցով` նրա շահագործման նպատակով:

Պրոֆեսոր Դոննա Հյուզի կարծիքով, մարդկանց թրաֆիքինգը իրականում ստրկության ժամանակակից ձև է, որի ընդհանուր տարեկան շրջանառությունը կազմում է 7-ից 12 միլիարդ ԱՄՆ դոլար: Որպես կանոն, թրաֆիքինգի սև շուկայում գների մնացորդը ձևավորվում է զարգացած սեռի արդյունաբերություն ունեցող պետություններից «կենդանի ապրանքների» տնտեսական պահանջարկի պատճառով ։Տարեկան թրաֆիքինգի են ենթարկում 4 միլ. մարդ,որոնց ամեն 4֊րդ մարդը ենթքրկվում է սեռական բռնության։

Սինտոիզմ

Սինտոիզմը (ճապ. սինտո` աստվածների ուղի) ճապոնացիների ազգային կրոնը։

Ի տարբերություն համաշխարհային կրոնների, սինտոիզմը չունի որևէ հիմնադիր անձ, գլխավոր ուսուցիչ, օրենսդիր և հեղինակություն։ Սինտոիստները երկրպագում են բազմաթիվ աստվածությունների (կամիներ), որոնք ծնունդ են այն ժամանակների, երբ մարդիկ երկրպագում էին բնության կույր ուժերին, հավատում տանը և գետերում, սարերում ծառերի մեջ բնակվող այլ ոգիների գոյությանը։ Այն ունի բարոյականության մի ընդհանուր կանոն.

Սինտոիզմը ուսուցանում է գլխավորապես նախնիների պաշտամունք և բնության երկրպագում։ Սինտոիզմը չունի այլ պատվիրաններ, բացի մաքրություն պահպանելու և իրերի բնական կարգին հետևելու առօրյա հանձնարարականներից։ «Վարվիր բնության օրենքների համաձայն, պահպանելով հանդերձ հասարակական օրենքները»։ 

Create a website or blog at WordPress.com

Up ↑